تحقیق زندگینامه آلفرد هیچكاك

تحقیق زندگینامه آلفرد هیچكاك

آلفرد هیچكاك، متولد آگوست 1899 ، لندن ،‌ فرزند یك فروشنده كالا و میوه سال فوت: 1980 . خانواده او كاتولیك بودند و آلفرد را به یك مدرسه یسوعی در لندن فرستادند. او زمان نوجوانی‌اش را در مدرسه سنت ایگناتیوس گذراند. پس از آن به یك مدرسه مهندسی و دریانوردی فرستاده شد، و در آنجا مكانیك الكتریسیته، اكوستیك و دریانوردی را آموخت. در 19 سالگی  حرفه فروشندگی‌ و ارزیاب فنی الكتریكی كابلهای كمپانی تلگراف را بدست آورد. همزمان دورة‌ هنری را در دانشگاه لندن گذراند.

هیچكاك پس از تحصیلات رسمی در كالج ژزوئیت ایگناتسیوس و اشتغال به عنوان طراح بخش تبلیغات كمپانی تلگراف، در 1921 به شاخه‌ی لندنی كمپانی بازیگران مشهور- لاسكی در ایسلینگتن پیوست و به كار خوشنویسی و طراحی عناوین فیلم مشغول شد. در همین كمپانی بتدریج تا فیلمنامه‌نویسی، طراحی صحنه و سرانجام دستیاری كارگردان ارتقا یافت. هنگامی كه مایكل بالكن استودیوی ایسلینگتن را خرید تا كمپانی گینزبوروپیكچرز را در 1924 تأسیس كند، هیچكاك به عنوان كارگردان قرار دادی به این كمپانی ملحق شد. ودر آن جا بود كه جادوی اكسپرسیونیسم و شیوه‌ی كامرشپیلفیلم دامن او را نیز گرفت. این تأثیر بر فیلم‌های صامت او سایه افكند و حتی به شكل محسوسی به فیلم‌های ناطق او نیز سرایت كرد.

نخستین موفقیت او در فیلم‌ مستأجر ( 1926 ، كه با نام داستان مه‌لندن د ر1927 پخش شد)[1] در گونه‌یی ساخته شد كه بنا بود گونه‌ی انحصاری او شود. این فیلم اكسپرسیونیستی تریلر ( دلهره‌آور) تعلیق‌دار، برای هیچكاك بیست وهفت ساله شهرت زیادی فراهم آورد. افكت‌های به یاد ماندنی هیچكاك از همین فیلم‌سر برآوردند: حركت قدم‌های جنایتكاری بر كف اتاقی به ضخامت یك اینچ در طبقه‌ی بالا، كه به گوش خانواده‌یی  در طبقه‌ی زیرین می‌رسد. هیچكاك جوان پیش از بازگشت به گونه‌ی سینمایی خاص خود – و نخستین فیلم ناطق انگلیسی خود – شش فیلم صامت دیگر ساخت سراشیبی 1927 ؛ سست عفاف، 1927 ؛ رینگ 1927 ؛ و اهل جزیره‌ی مان 1928 ،

حق‌السكوت ( 1929 ) ابتدا به عنوان فیلم صامت فیلمبرداری شد، اما بخش اعظم آن دوباره فیلمبرداری و به صورت ناطق دوبله شد حق‌السكوت از بهترین فیلم‌های دوران خود محسوب می‌شود و سبك دوربین سیال وتركیب صدای طبیعی و صدای ساخته شده در آن قابل ملاحظه است. این فیلم درباره زنی است كه یك متجاوز به خود را به قتل رسانده و حالا شاهدان از او حق‌السكوت می‌طلبند.

هیچكاك در این فیلم صدای نوظهور را در خدمت ایجاد صداهای كابوس‌گونه در وقایع روزمره‌ی زندگی به كار گرفته است. مثلاً در صحنه‌یی وجدان معذب قهرمان زن توسط صدای مداوم زنگ ورودی مغازه القا می‌شود، در جایی دیگر كلمه‌ی « چاقو» كه از مكالمه‌یی معمولی به گوش او می‌رسد، او را به یاد آلت قتاله می‌اندازد این فیلم با یكی از مایه‌های ویژه‌ی هیچكاكی به پایان می‌رسد: صحنه‌ی تماشایی تعقیب بر دكورهای مشهور – تعقیب حق‌السكوت بگیر توسط پلیس بر گنبد موزه‌ی بریتانیا.

1- مستأجر نخستین فیلمی است كه هیجكاك خود یك لحظه در فیلم ظاهر می شود، كه حركتی لطیفه‌دار است، اما بعدها به تمهیدی تبلیغاتی بدل شد و از ویژگی‌های همه‌ی فیلم‌های بعدی اوست- بجز فیلم مظنون عوضی ( 1957 ) ، كه هیچكاك شخصاَ یك پیش پرده می‌گوید. این حضورهای كوتاه علاوه بر این كه مهر تجاری هیچكاك را دارند در واقع نوعی « امضا» ی او نیز محسوب می شوند. ...