مقاله آزمایش بر روی سیستم عصبی اتونوم

مقاله آزمایش بر روی سیستم عصبی اتونوم

سیستم عصبی اتونوم یك شبكه عصبی وسیع است كه نقش اصلی آن تنظیم محیط داخلی توسط كنتبف هموستاز و فعالیت‌های احشایی است. با وجودی كه اكثر فعالیت‌های سیستم اتونوم خارج از كنترل اداری می‌باشند، عواطف و ورودی‌های سوماتولنسوری بطور قابل توجهی سیستم اتونوم را تحت تأثیر قرار می‌دهند. با بررسی تغییرات برجستة وازوموتور و سودوموتور پس از آسیب تروماتیك به اعصاب، این كه سیستم اتونوم نقش مهمی در تعدیل و درك درد دارد مدتها قبل شناخته شده بود. با وجود شك و ابهامی كه در رابطه با اهمیت نقش سیستم عصبی سمپاتیك در ایجاد و تداوم درد وجود دارد، متخصصان درد همیشه در جستجوی وسایل و راههایی برای مطالعه و بررسی سیستم اتونوم بوده‌اند.

آناتومی

سیستم اتونوم در هر سطحی از سیستم عصبی دارای اجزاء مختلفی می‌باشد.

جزء مركزی كه به نام شبكة‌ مركزی اتونوم(CAN)  [1]  نیز شناخته می‌شود شامل مناطق مختلفی از مغز می‌باشد.[2]

اینسولا بدلیل ارتباطاتی كه با هیپوتالاموس،‌ تالاموس، هسته پارابراكیال و NTS

دارد،‌ به نظر یك منطقه حیاتی حسی حركتی احشایی است.

تحریك و فعال شدن قشر اینولا باعث بروز هیپرتانسیون، تاكیكاری، ایستادگی موها[3]، گشادی مردمكها و ترشح بزاق شده و فعالیت دستگاه گوارش را نیز تغییر خواهد داد. تحریك كورتكس پری فرونتال میانی كه دارای ارتباطات گسترده‌ای با آمیگدال، هیپوكامپ، تالاموس، هیپوتالاموس،‌ هستة پارابراكیال و NTS می‌باشد باعث بروز برادیكاری و افت فشار خون شده و ترشحات دستگاه گوارش را تعدیل می‌نماید.

هیپتوتالاموس مهم ترین ارگان سیستم اتونوم بوده و تمام فعالیت‌های حیاتی بدن را كنترل كرده و سیستم‌های غدد درون‌ریزی و اتونوم را نیز  منسجم نگه می‌دارد.

این جا منطقه‌ای است كه جهان بیرون با دنیای درون ارتباط پیدا می‌كنند. آمیگدال، كه در بین كورتكس، هپیوتالاموس و نواحی مزنسفال قرار دارد‌،‌ نقش مهمی در همراه كردن احساسات با محرك‌های مختلف و ایجاد پاسخ‌هایی دارد كه شامل تعدیل فعالیت اتونوم می‌شوند.

[1] - Central autonomic network

[2] - Instula, medial prefrontal cortex, hypothalamus, amygdula, ventrolateral medulla, nucleus of the tractus solitraius (NTS), nucleus parabrachialis, periaqueductal gray, and the circumventricular organs.

[3] - Piloerection

بررسی بالینی

بخاطر تعدد فعالیت بررسی كامل سیستم اتونوم كار بسیار پیچیده‌ای است. هر رشته تخصصی با ابداع مجموعه تستهای متناسب به بررسی فعالیت‌های در ANS پرداخته است كه به آن شاخه تخصصی مرتبط‌تر بوده‌اند. آزمایش ANS بیشتر توسط متخصصان قلب، گوارش، ادراری و غدد داخله انجام می‌پذیرد. شركت متخصصان درد و یا اعصاب بطور مستقیم در ابداع روش‌هایی جهت بررسی بیماران دچار اختلال ANS، اخیراً شروع شده است.

تست ترمورگولاتوری عرق (TST)[1]

این آزمایش تمام مسیر سوروموتور ترمورگولاتوری را بررسی می‌نماید. این تست مكمل خوبی برای QSART برای افتراق اختلالات پیش و یا پس عقده‌ای می‌باشد. اختلالات نورولوژیك‌، داروها، و شرایط پوستی در اكثر نتایج غیر نرمال دخالت دارند. این تست بر اساس نسبت تعریق و افزایش درجه حرارت محوری بدن انجام می‌شود. افزایش درجه حرارت توسط هیپوتالاموس احساس شده و راههای سودوموتور سمپاتیك را فعال می‌نماید. پس از انس‌گیری مناسب، بیمار را عریان كرده و بدن او را به پودر قرمز آلیزاین[2] آغشته می‌نمایند. وقتی كه این پودر مرطوب شود رنگش از نارنجی به بنفش تغییر می‌یابد. یك پروب حرارتی درون دهان بیمار قرار داده می‌شود تا درجه حرارت محوری را اندازه گیری نماید،‌ پروب دیگری نیز روی پوست قرار می‌گیرد. پروب روی پوست جهت اندازه‌گیری افزایش حرارت سطحی بوده و می‌تواند خود باعث جراحات پوستی و همچنین تولید عرق غیر ترمورگولاتوری در اثر درد شود. بیمار وارد یك محفظة بسته می‌شود كه توسط اشعه مادون قرمز گرم شده و رطوبت و نیز درجه حرارت محیطی در آن كنترل می‌شوند (35-40 درصد رطوبت و 45 تا 50 درجه سانتی‌گراد درجه حرارت محیط). جهت ایجاد حداكثر پاسخ تعریق، بیماران را تا حدی گرم می‌كنند كه درجه حرارت محوری بدنشان یك درجه افزایش بیابد و یا اینكه به 38 درجه سانتی‌گراد برسد.

[1] - Thermoregulatory Sweat Test[2] - Alizarin

فهرست

 آزمایش بر روی سیستم عصبی اتون

آناتومی